دوشنبه 19مرداد

الان فکرم مشغول چیزی بود، قلبم انگار دلخور و یا شاید شکسته، باز هم خود درونم قوانینی وضع میکرد که بر اساس تجربه های دلخراشش بود، درسته باید خیلی چیزها رو ملاک و قلنون کنم، قانون نانوشته و لی محکم و پابرجا، و خود من پلبند اونها....

بگذریم قانون اولم میگه: یاد بگیر فقط به خودت متکی باشی، روی همه آدما خط بکش و برو ، محکم قدم بردار تو مسیری که خدا برات گذاشته، همیشه اینو بدون فقط فقط یه رفیق داری اونم خداست، فقط به اون اعتماد کن، سعی کن هیچ کسی رو تو حافظت های لایت نکنی، بگذر از همشون، باهاشون مهربون باش و انسان، اما بگذر ازشون